Şu an karanlık bir odadayım, aynen bırakırken gittiğin karanlık dünya gibi.
Ağlıyorum, ağlıyorum sensiz geçen gecelerin ardından. Yalvarıyorum Allah'a geri
dönesin, yine beni sevesin diye, ama kimseye duyuramıyorum sesimi, hapishane
duvarındaymışım gibi.
Bir an seni unuttuğumu düşünüyor, gülümseyiveriyorum hayata,
sensiz geçirdiğim o hüzünlü akşamları unuttum diyorum, vazgeçtim diyorum, bitti
her şey bitti, gitti ve tüm yalanlar silindi diyorum. Acısız bir hayata
başlıyor, yeni aşklar arıyorum diyorum. Bir lise aşkıydı, gelip geçti diyorum.
Hayaller, umutlar hepsi yalandı, onun gibi yalancıydı. Belki de o benim için
hayattaki en büyük acıydı, belki güzel ama sahteydi yüzü, meğersem duygusuzmuş,
sevmekten geçmezmiş onun özü diyorum. Gülüşüyle kandırırmış herkesi, sevmedi
beni de diyorum. Yok, be miniğim... Hepsi birer aldatmaydı, seni kandırmaktı amacım.
Birazcık kıskandırmaktı başkalarının yanında, öğrenmekti bir nevi sevip sevmediğini...
Belki sen beni gerçekten sevmedin. Ama bilmeni isterim, canımı koydum bu aşkın
uğruna, ölümüne, sonuna kadar olacağım yanında. Gidişini kaldıramam, ayrılığa katlanamam.
Belki ne el ele, ne göz göze olacağız. Ama ben yine razıyım senin sevgine,
Gözlerinle gülümsemene,"SENİ SEVİYORUM" demene, hele biricik aşkım
beni bırakma demene, hiç ama hiç dayanamam! Ne senden ayrılırım, ne seven kalbimden.
Bu uğurda canımı veririm ama yine terk etmem seni. Sevdim seni be miniğim, daha
ne diyeyim ki; SEVDİM işte sevdim be miniğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder